Eski Kemal Kılıçdaroğlu, haftasonu bir dizi ziyaretle yeni dönemde dikkatleri üzerine çekti. İlk olarak Edirne F Tipi Cezaevi’nde tutuklu bulunan eski HDP Eş Genel Başkanı Selahattin Demirtaş ile görüşen Kılıçdaroğlu, ardından Silivri Cezaevi’ne geçerek burada yine tutuklu olan Can Atalay, Tayfun Kahraman, Şükrü Genç ve Zeydan Karalar gibi siyasetçilere destek ziyaretinde bulundu. Ancak dikkat çeken ayrıntı, aynı cezaevinde tutuklu bulunan ve partisi için stratejik öneme sahip olarak görülen Ekrem İmamoğlu’nu bu kez ziyaret etmemesi oldu.
Kılıçdaroğlu’nun planlanan yoğun kurultay süreci ve parti içi dinamikler çerçevesinde bu seçimi yaptığı yorumları yapıldı. İddialara göre, İmamoğlu’yla görüşmeyi ileriki aşamada değerlendirmeyi amaçladığı ve bu çerçevede “iddianame sonuçlanana kadar” bekleyeceği kaydedildi. Bu yaklaşım, parti içindeki dengeler, medya algısı ve seçime yönelik stratejik bakış açısı açısından önemli bir kırılma noktası olarak algılandı.
Ziyaretlerinin kamuoyunda geniş yankı uyandırmasının nedeni yalnızca cezaevi çıkışları değil; aynı zamanda siyasi çıkar dengeleri ve ittifakların yeniden şekillenmesiyle ilgili simgesel bir anlam taşıması. Kılıçdaroğlu’nun ziyaret programı, hem cezaevindeki tutuklulara moral desteği mesajı verirken hem de “herkes eşit muamele” algısının ne ölçüde karşılandığı konusunda soru işaretleri yarattı. İmamoğlu’nun ziyaret edilmemesi, bazı çevrelerce “öncelik tercihi” ya da “politik mesaj” olarak değerlendirildi.
Bu gelişme, Türkiye’nin güncel siyasi atmosferinde dikkatle takip edilen bir ayrıntıya dönüşürken; partiler, medya ve kamuoyu bu hareketin “ittifak içi mesaj” mı yoksa “stratejik tercih” mi olduğuna dair analizler yapmaya başladı. Kılıçdaroğlu’nun tercihi, gelecek süreçte parti içi konumlandırma, adaylık yarışları ve kamu desteği açısından da etkileri olabilecek bir hamle olarak yorumlanıyor.
